به نقل از «عصر ایران»

۷ اشتباه والدین که شانس داشتن یک زندگی شاد را از فرزندان می‌گیرد

تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۵۷۳۵۱

یک پدر و مادر با محبت به ندرت آگاهانه به فرزند خود لطمه می‌زنند، اما گاهی کار‌های به ظاهر بی ضرری از والدین سر می‌زند که در واقع آسیب زا هستند.

به گزارش روزیاتو، شاید تصور کنید که اینکه هر اسباب بازی‌ای که کودک تان دلش خواست برایش بخرید یا اینکه یک دفعه تصمیم بگیرید به او اجازه دهید که تا دیر وقت بیدار بماند و فیلم تماشا کند، به او محبت کرده اید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«والدین نمونه» بودن بسیار وسوسه کننده است، اما این‌ها دام‌هایی هستند که نباید گرفتارشان شوید.

۱- همیشه سعی می‌کنید کودک تان را از شکست و ریسک دور کنید

برای بسیاری از پدر و مادر‌ها دیدن تلاش‌های کودک شان برای غلبه بر یک مشکل می‌تواند بسیار دشوار باشد، به خصوص زمانی که بدانند خود می‌توانند به راحتی آن مشکل را برای فرزندشان حل کنند.

اما اگر دائماً سعی کنید کودک تان را از مشکلات، چالش ها، شکست‌ها و ریسک‌ها دور نگه دارید، پس از کجا یاد بگیرد که چطور باید به تنهایی از پس این وجه کاملاً طبیعی از زندگی برآید؟

همان موقعیت‌های دشوار و پرریسکی که سعی می‌کنید کودک تان را از آن‌ها حفظ کنید هستند که به او مهارت‌های ضروری حل مسأله را یاد می‌دهند و علاوه بر این، فرزندتان یاد می‌گیرد که بعد از زمین خوردن چطور دوباره روی پا‌های خود بایستد.

۲- کودک تان را وسیله‌ی رسیدن به آرزو‌های برآورده نشده‌ی خودتان می‌کنید

کودکان ما حالا در مقایسه با زمانی که ما به سن آن‌ها بودیم، فرصت‌های بسیار بیشتری در اختیار دارند و همین امر سبب می‌شود که وسوسه شویم سعی کنیم لحظات ارزشمند دوران کودکی مان را از طریق فرزندان مان دوباره زندگی کنیم.

در حقیقت، بسیاری از والدین گرفتار این تله‌ی ذهنی می‌شوند و سعی می‌کنند آرزو‌های محقق نشده‌ی خود را به صورت نیابتی با فرزندان شان برآورده کنند و به این طریق، فرصت‌های از دست رفته‌ی خودشان را بازگردانند.

در این نگرش، رویا‌ها و خواسته‌های خود کودک نادیده گرفته می‌شود و او فرصتی برای شکوفا کردن پتانسیل خود و تبدیل شدن به فردی موفق و شاد در آینده پیدا نمی‌کند.

۳- قوانین خودتان را زیر پا می‌گذارید

اینکه قوانینی برای فرزندتان تعیین کنید، اما بعد نظرتان را تغییر دهید و آن‌ها را زیر پا بگذارید می‌تواند شما را به پدر و مادری متناقض تبدیل کند که در رهبری خود ضعف نشان می‌دهد. به گفته‌ی کارشناسان، این رفتار متناقض می‌تواند باعث شود کودک تان در آینده تبدیل به فردی بی ثبات با هویتی ضعیف شود.

ممکن است در دوران بزرگسالی احساس کند که نمی‌تواند تعریف مشخصی از اینکه چه کسی است داشته باشد و دچار ناامنی‌های روانی شود؛ بنابراین برای داشتن یک فرزند شاد باید پدر و مادری با ثبات باشید که پای حرف می‌ماند.

۴- الگوی بدی برای کودک تان هستید

پدر و مادر‌هایی که به نصیحت‌های اخلاقی خودشان عمل نمی‌کنند، الگوی برای کودک شان هستند. اگر فرزندتان یاد می‌دهید که چطور رفتار کند، اما خودتان دقیقاً عکسش را انجام می‌دهید، بدانید که وقتی او را به خاطر عمل نکردن به قوانین تان سرزنش می‌کنید، در حقیقت دارید آنعکاس خودتان در آینه را سرزنش می‌کنید.

ما نه فقط با حرف هایمان، بلکه هم با رفتارهایمان به کودک مان درست و غلط را یاد می‌دهیم و باید ثبات داشته باشیم و همان طوری رفتار کنیم که دل مان می‌خواهد فرزندمان رفتار کند.

۵- مشکلات کودک تان در یادگیری را دست کم می‌گیرید

اگر کودک تان زمانی خیلی زیادی را صرف حل یک مسأله‌ی ریاضی می‌کند، فوراً به او برچسب تنبل یا بی انگیزه بودن نزنید. کودکان ما گاهی ممکن است دچار مشکلاتی در یادگیری شوند که هیچ ارتباطی به تلاش و انگیزه شان ندارد.

این مشکلات که می‌تواند برای مثال، به سرعت پردازش اطلاعات یا حفظ کردن مربوط باشد، می‌تواند یادگیری را برای فرزندتان تبدیل به یک شکنجه کند. اگر متوجه شدید که کودک تان در یادگیری با مشکل رو به رو است، کمک گرفتن از یک کارشناس می‌تواند ایده‌ی خوبی باشد.

۶- با همسرتان بر سر «والد نمونه» بودن رقابت می‌کنید

اگر شما و همسرتان تیمی کار کنید، شانس زیادی برای برنده شدن در مسابقه‌ی فرزندپروری خواهید داشت. اما متأسفانه والدین گاهی بر سر اینکه والد نمونه‌ای برای کودک شان باشند باهم رقابت می‌کنند، مسیری که به هیچ جایی نمی‌رسد.

وقتی یکی از والدین دائماً سعی می‌کند از دیگری جلو بزند، این امر می‌تواند در نهایت به رابطه‌ی آن‌ها آسیب بزند و تأثیر منفی‌ای بر زندگی فرزندشان داشته باشد.

مشکل دیگری که زیاد بین والدین رخ می‌دهد این است که دائماً سعی می‌کنند رفتار یکدیگر را جبران کنند. یعنی زمانی که یکی از والدین بیشتر اوقات سختگیر است و دیگری کمتر سختگیری می‌کند تا تعادلی ایجاد کند.

در نهایت این بازی «والد خوب / والد بد» می‌تواند کودک را به بازی با احساسات پدر و مادر متمایل کند و سبک فرزندپروری تان را بی ثبات می‌سازد.

۷- کودک تان را غرق در امکانات می‌کنید

خریدن همه‌ی آن چیز‌هایی که خودتان در کودکی نداشتید، برای فرزند خود می‌تواند وسوسه کننده باشد. ما حالا می‌توانیم چیز‌های زیادی برای کودکان مان فراهم کنیم: لبس‌ها و اسباب‌های تجملی، وسایل الکترونیک، مهمانی‌های پرزرق و برق و تفریح و سفر. شاید یک کودکی بی عیب و نقص به نظر برسد، اما این توهمی بیش نیست.

به گفته‌ی کارشناسان این میل والدین به غرق کردن کودک خود در امکانات می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد:

– آن‌ها احساس گناه می‌کنند، چون نمی‌توانند زمان زیادی صرف کودک خود کنند و سعی می‌کنند با خرید هدیه، آن را جبران کنند.

– از ناراحت کردن کودک خود و «والد بده» شدن با نه گفتن به او می‌ترسند.

– نمی‌دانند که چطور جیغ و داد کردن کودک شان را کنترل کنند و سعی می‌کنند با خرید چیز‌های مختلف این مشکل را حل کنند.

اما این کار چه ضرری برای کودک دارد؟ این رفتار می‌تواند باعث شود که فرزندتان تصور کند بدون چیز‌های مادی نمی‌توان شادی را تجربه کرد و در دوران بزرگسالی ممکن است رفته رفته احساس کند که بدون مدل از وسایل الکترونیک یا شیک‌ترین ماشین یک چیزی کم دارد.

متعلقات مادی می‌تواند تبدیل به سمبل موقعیت اجتماعی آن‌ها شود. به علاوه، کودک وقتی وسایل الکترونیک، اسباب بازی و لباس زیادی دارد، معمولاً به درستی از آن‌ها مراقبت نمی‌کند و این امر باعث می‌شود برای داشته‌های خود ارزش زیادی قائل نباشد.

کانال عصر ایران در تلگرام

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: والدین اشتباه کودک تان سعی می کنند پدر و مادر کنید کودک برای کودک کودک شان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۵۷۳۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاهی به آسیب‌های نوپدید فضای مجازی

بسیاری از افرادی که به اینترنت اعتیاد دارند هرگز آن را نمی‌پذیرند، زیرا برای آن‌ها اینترنت جزئی از زندگی محسوب می‌شود ولی با وجود این روانشناسان بر این باورند که فرد معتاد به اینترنت دارای نشانه‌هایی است که می‌توان از این طریق به وابستگی فرد به اینترنت پی ببرد.

خبرگزاری ایمنا؛ فرزانه دهقانی، دکترای ارتباطات و رسانه در یادداشتی با موضوع آسیب‌های نوپدید فضای مجازی نوشت:

«گسترش جامعه اطلاعاتی و ارتباطی و نیز شکل شکل‌گیری جهان مجازی در کنار جهان واقعی فرایند زندگی را دستخوش تغییرات زیادی کرده است؛ افزایش تصاعدی ضریب نفوذ اینترنت در ایران و تأثیر استفاده بیش از حد بروی خانواده‌ها، چنانچه به‌صورت برنامه، برنامه‌ریزی و مدیریت نشده در این فضا قرار گیرند خانواده و جامعه را نیز دچار مشکل خواهند کرد، اما قسمت مهم این پژوهش مؤلفه اعتیاد مدرن و آسیب‌های نوپدید که به‌عنوان عنصر اساسی و اصلی است، در واقع استفاده بیش از حد و بیمار گونه از اینترنت که باعث دور شدن فرد از دوستان و خانواده خانواده‌اش شود و اختلالات رفتاری یا شخصیتی را در وی ایجاد کند، اعتیاد به اینترنت یا شبکه‌های اجتماعی نامیده می‌شود، این اعتیاد که سرآمد همه اعتیادهای رفتاری است رشد روزافزونی پیدا کرده و عوارض ناگواری به همراه دارد. اعتیاد به اینترنت نیز با علائمی همراه است: همچون اضطراب، افسردگی، کج خلقی، بی قراری، تفکرهای وسواسی، کناره کناره‌گیری، اختلالات عاطفی و از هم گسیختگی روابط اجتماعی (علوی و جنتی فرد ،۱۳۹۰، ص .۲۲؛ سهراب زاده ،۱۳۸۹).

استفاده از اینترنت علاوه بر اینکه مزایای تأثیرگذار متعددی بر جوامع دارد ولی از سوی دیگر اثرات منفی از جمله اطلاع رسانی جهت‌دار و غیر منصفانه، نادیده گرفتن هویت ملی و دینی جوامع مختلف، تخریب باورهای اخلاقی، فرهنگی، آداب و سنن پیشرو و شبهه افکنی و تردید پردازی‌های کاذب، تزلزل بنیان خانواده، پوچی گرایی، القای ناهنجاری‌های انسانی، تضییع نیرو و استعدادهای انسانی، مشکلات جسمانی و… از جمله جنبه‌های منفی این شبکه‌های ارتباطی جدید است (علوی وجنتی فرد ،۱۳۹۰).

گسترش فضای مجازی و استفاده بیش از حد در حوزه فردی شامل تغییرات سبک زندگی به منظور گذراندن زمان بیشتر در شبکه و کاهش کلی فعالیت‌های بدنی و بی‌توجهی به سلامت فردی در نتیجه فعالیت اینترنتی، اجتناب از فعالیت‌های مهم زندگی، کمبود خواب و یا تغییر الگوهای خواب برای گذراندن زمان بیشتری در شبکه، کاهش معاشرت و در نتیجه ازدست دادن دوستان، غفلت از خانواده و دوستان، بی‌توجهی به مسئولیت‌های شغلی و شخصی، خشونت بیش از حد، پرخاشگری، تغییر عادت‌های رفتاری، بی توجهی به نظافت شخصی و… در حوزه رابطه فرزندان و والدین نیز تغییراتی به وجود آورده است که از جمله آن به کاهش نقش خانواده به عنوان مرجع، کاهش ارتباط والدین با فرزند، شکاف نسلی به دلیل رشد تکنولوژی، از بین رفتن حریم بین فرزندان و والدین و ایستادن در برابر یکی از والدین یا هر دو را می‌توان نام برد. در بحث ازدواج‌ها نیز مسائلی چون ناپایداری ازدواج‌ها، تغییر الگوی همسرگزینی، نداشتن مهارت‌هایی برای ازدواج ناتوانی والدین برای آموزش به فرزندان، افزایش روابط دختر و پسر در زمان نامزدی بدون عقد، تمایل به دریافت مهریه‌های سنگین، بالا رفتن سن ازدواج و افزایش تنوع‌طلبی جنسی مردان و … را می‌توان اشاره کرد (جعفری و دیگران ،۱۳۹۱؛ منایز ،۲۰۱۵)

بسیاری از افرادی که به اینترنت اعتیاد دارند هرگز آن را نمی‌پذیرند، زیرا برای آن‌ها اینترنت جزئی از زندگی محسوب می‌شود ولی با وجود این روانشناسان از جمله سامسون و کین بر این باورند که فرد معتاد به اینترنت دارای نشانه‌هایی است که می‌توان از این طریق به وابستگی فرد به اینترنت پی ببرد، هرچند که این نشانه‌ها به تنهایی نمی‌توانند معیار مستقل و کاملی برای اعتیاد مجازی به شمار آیند، انجمن روانپزشکان آمریکا (APA ) معیارهایی را مشخص کرده است که فرد باید حداقل ۳ مورد از این معیارها را حداقل به مدت ۱۲ ماه داشته باشد:

۱- زمان پرداختن به امور شخصی خود را صرف شبکه‌های اجتماعی می‌کند؛ از جمله ساعات ضروری برای خواب را در این فضاها سپری می‌کند.

۲- تغییر عادت رفتاری؛ استفاده از اینترنت باعث می‌شود که شخص از سایر فعالیت‌هایی که قبلاً برای او لذت بخش بوده، دست بکشد.

۳- زمانی که باید تکالیف درسی یا کاری انجام دهد، در اینترنت سپری می‌کند. (رابرتس ،۱۳۹۲)

۴- چنانچه ارتباط با شبکه‌های اجتماعی به دلیلی قطع شود، احساس افسردگی، بی قراری و بدخلقی می‌کند.

۵-خسته‌تر و کج خلق تر از زمانی است که اینترنت جزئی از زندگی وی نبود . دامنه تنش‌های عصبی او بالاتر است و از سردردهای عصبی رنج می‌برد .

۶- بیش از حد خشونت نشان می‌دهد و پرخاشگری و قانون شکنی می‌کند.

۷-در زمان دل مشغولی‌های فکری و ذهنی، ساعات متمادی را صرف چک کردن شبکه‌های اجتماعی می‌گذرانند .

۸- هنگامی که فرد دسترسی به شبکه‌های اجتماعی ندارد دائم به استفاده مجدد از آن فکر می‌کند و ذهن خود را مشغول نوع فعالیت‌های موردنظر می‌کند.

۹- روزی چند بار و به‌طور مرتب شبکه‌های اجتماعی و گروه‌ها و کانال‌های خود رابررسی می‌کند.

۱۰-در حین اتصال به شبکه‌های اجتماعی ، زمان خود را از دست می‌دهد و متوجه گذشت زمان نیست.

۱۱- زمان بسیار کوتاهی برای وعده‌های غذایی صرف می‌کند و به علت از بین رفتن وعده‌های غذایی کمبود وزن پیدا می‌کند. (امیدوار و صارمی ،۱۳۸۱)

۱۲- هنگام استفاده از شبکه‌های اجتماعی احساسی آمیخته به خوشنودی و گناه می‌کند

۱۳- ترجیح می‌دهد به اینترنت وصل شود تا اینکه با دوستان یا خانواده باشد. و به عبارتی دیگر به دوستان خانواده و کلیه مسئولیت‌های خود پشت پا می‌زند.

۱۴- روابط جدیدی با افرادی که هنگام ورود به شبکه‌های اجتماعی با آنها آشنا شده، تشکیل می‌دهد و بیشتر مایل است با آنها ارتباط برقرارکند .

۱۵- کمتر از خانه بیرون می‌رود و فعالیت‌های اجتماعی او کاهش چشمگیری پیدا می‌کند.

۱۶- راجع به اینکه چه مدت برخط بوده است یا در مورد میزان ساعات صرف شده در فضای شبکه‌های اجتماعی به خانواده، والدین، همسر و یا رئیس خود دروغ می‌گوید .

۱۷- دیگران از او به علت صرف زمان طولانی در اینترنت ناراحت هستند و مرتب از او گله می‌کنند.

۱۸- در موقعی تنهایی و خلوت و زمانی که کسی در خانه نیست، به سراغ فضا می‌رود.

۱۹- از محدودیت‌های زمانی که برای وی به منظور استفاده از اینترنت تعیین شده است، سرپیچی می‌کند.

۲۰- تمام تلاش‌ها برای محدود ساختن ساعات استفاده از اینترنت بی نتیجه مانده است. (جعفری و دیگران ،۱۳۹۱)

مخاطب ایرانی با رسانه‌های مدرن از قبیل اینترنت و تلفن همراه که مجهز به امکانات پیامک و بلوتوث است نیز مواجه است، سبد فرهنگی خانواده ایرانی دچار تغییرات فراوانی شده است که همگی به نوعی مروج سبک زندگی مدرن است که خاستگاه این نوع سبک زندگی تمدن غربی است و ترویج این شیوه از زندگی، لاجرم تمام مؤلفه‌های معرفتی تمدن غرب را شایع می‌سازد و موجب می‌شود بی‌سامانی در مسائل فرهنگی و اجتماعی در کشور افزایش یابد؛ در این خصوص مدیران و برنامه ریزان و سیاست گذاران اجرایی و کاربردی، لازم است که در راستای کاهش مشکلات ناشی از استفاده شبکه‌های اجتماعی با برگزاری دوره‌ها، جلسات کارگاهی، بازدیدهای علمی و آموزشی و تصویب سیاست‌ها، نظام‌های کنترل کیفی و فنی برنامه‌ریزی‌هایی انجام دهند.»

کد خبر 748386